2 Mart 2012 Cuma

Vandekeybus

‘Roseland’

Öncülük açısından sıfır alanlar:

Sinema: Dekor, kostüm, makyaj, kamera, ışık.

Dans filmi olmasının hiçbir sinemasal özelliği yoktu. Yakın çekim, yavaş çekim, kamera hareketleri, kadrajlama hep uygunsuzdu.

Dans: Kasting, koreografi, kompozisyon, kadın-erkek, müzik.

En büyük sorun tiyatrosal açıdandı. Sahne kullanımı berbattı. Eşyalarla ilişkiler şeyselleşmişti.

Çok tuhaf bir ikilem: Uzakdoğu Asya sinemasının 1990’lardan sonraki örnekleri olmasaydı, bedenin plastiğinin sinemada örneği bulunmayacaktı. Burada teknikten veya teknolojik ilerilikten söz edilmiyor. Belli bir devinim setinin motor dilini sinemayla en uygun biçimde vermekten söz ediliyor. Örneğin, ‘Romeo Must Die’da Jet Li’nin bir kadınla raksederken diğer bir kadını öldürmesi, tasarım olarak yeni olmayabilir ama uygunluk açısından yepyeni bir örnektir.

(26 Nisan 2007)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder